So heiss muss es jetzt auch wieder nicht

So heiss muss es jetzt auch wieder nicht
Gisteravond, dinsdag, nog even aan de haven buiten gegeten, hoewel het redelijk fris werd. We zaten met 2 aan een 4-persoons tafel en toen kwam er een middelbaar echtpaar aan met een hele dikke man en ik zei “als het zover is moet je me waarschuwen” en toen vroeg die man opeens naast mij of de 2 andere stoelen vrij waren en zeg dan maar eens nee. Ze gingen zitten en toen ging het steeds over hun nieuwe boot, die ze blijkbaar ook gingen verhuren en zo. En hij had ook weer een kinderstemmetje en dan ook weer over Farbe en Teppiche en ook over Ich nehme denn mal den Schollen en zo, wonderlijk stel. Toen weer retour hotel, gelezen, etc. We zaten volgens Martin aan de rustige kant, ware het niet dat in aller Herrgotts früh de stratenmakers weer begonnen.
Bon, vanochtend weer prima ontbijt en toen richting Lübeck over, zeg maar, de provinciale weg. Heet weer, graad of 30 ineens, golvende graanvelden waar hier nog gewoon klaprozen en korenbloemen in staan. En ooievaars ook. Gestopt in Rostock, ook weer de moeite waard, mede door Kaffee mit Bienenstich, iets met room en amandelen van 20x20 cm dat dan meteen als lunch diende. Had bijna diente geschrieben, bin ja ziemlich verdeutscht jetzt. Rostock heeft prettige straten met pastelgevels en ook, jawel, een Katemax (TK Max) met goedkope merkkleding. Hier alleen gekeken en niets gekocht, erg warm daarbinnen ook. Even de Marienkirche bekeken met astronomisch uurwerk uit lang geleden, wat geborduurd textiel uit de 16e eeuw en prachtige ramen in een zeer hoge witte kerk. Om 12 uur middaggebed met orgel, ook prettig. Dat orgel een enorm grijs met gouden houten barok constructie, soort operatheater op zich, bijna.
Om de hoek het wonderlijke stadhuis van Rostock Een roze barokgevel met daarachter hoge gotische bakstenen punten. Toen weer de auto in en even bij Aldi gestopt wegens whiskey. Toen door naar Lübeck. We zitten in fraai hotel bij Bahnhof en hiervandaan loop je zo Altstadt in via de beroemde Holstentor, een gotische poort die het herkenningsteken van deze stad is. Voor we daar waren liepen we onder uitermate geurige lindebomen. De stad in over de brug over de Trave. Veel nieuwbouw, meer dan ik had verwacht uit de lovende beschrijvingen. De Petrikirche bekeken, in WW II kapotgeschoten en nu weer opgebouwd; in gebruik als kunstruimte, niet echt bijzonder, behalve dan de grote witte ruimte met hoge ramen. Rathausplatz heeft aan 1 kant een gotisch bakstenen raadhuis met allerlei versiering (we raken er sinds Stralsund aan gewend, gaap), maar aan de andere kant twee lelijke moderne panden, waarvan 1 van P und Tzee. IJs bij Niederegger natuurlijk, anders hoor je er hier niet bij. Marzipaneis dus, want Niederegger en Lübeck is marsepein. Toen ging Martin retour hotel en ik kocht nog een ouderwets ogende gebonden versie van Thomas Manns Buddenbrooks (€ 14), want dat speelt hier en ik ken alleen de film met Fedja van Huêt (en waarom ik nou alleen die naam nog weet? Raar...). Ook nog mooi boekje over Meissner Porzellan. Boeken zijn, net als eten, goedkoop hier. Retour hotel, Dampfnudelblues uitgelezen (ga het derde deel niet lezen, ken het nu wel zo’n beetje). Had ook nog gezellig gesprek met Apotheker Stolze (ja echt, hij was het zelf, het stond op zijn bordje) over allerlei zalven voor analen Ungemächer, waarin hij meldde dat alle merken eigenlijk tegenwoordig hetzelfde zijn, alleen de namen verschillen. Ik kan dus in het Duits niet alleen Torte bestellen en barnsteen kopen, maar ook seriöse dingen tun. En de Krankenkasse kleedt hier de apothekers en de patientinnen und patienten uit. Kijk daar hebt u dan ook meteen weer iets te vertellen op uw volgende verjaardag.
Morgen doen we een stadswandeling en is er nog een gratis havenrondvaart, wat met deze temperaturen waarschijnlijk wel prettig is. Er is dan ook nog Marzipan-nuss-kuchen, die wellicht ook nog moet, bij Niederegger, ook nog.
Maar eerst hebben we diner en richtiges erholen und ausruhen hier in het hotel.
Mandeln und Sahne dus!